لحظه هایت را کنار می زنی

کودکی هایت را پشت سر جا می گذاری

تا که قد بکشی!

آنقدر که دستت به آرزوهایت برسد

تاب حرف های گفته را نداری،

اما می دانی "دیوار"ماندنی نیست!

در سرزمین ِ تو

مجالی برای تکرار نیست،

هر لحظه..

لحظه ایست برای رستن ِ پر عشوه ی نگاهت!

---------------

پی نوشت:

شده یکی از آرزوهات جلوی چشمات باشه اما برای تو دست گرفتنش دو دل باشی؟